Heb je het ook wel eens, dat je ineens onrustig wordt, spanningen voelt of zelfs hartkloppingen krijgt en niet weet waarom?

​

De kans is dan groot dat je de gevoelens, de stemming of de gedachten van iemand anders hebt opgepakt en overneemt. Je kunt het zelfs in je eigen lichaam voelen. Misschien ben je het je niet altijd bewust...

​

Gedachten en emoties zijn ook energie en hebben een bepaalde trilling, een golflengte. Iedereen voelt energie maar als sensitief mens kun je het sneller overnemen, vooral als je erg gericht bent op je omgeving en daar dus voor open staat. Sensitieve mensen hebben daarnaast ook vaak nog de 'gave' om niet de uitgesproken, maar juist de onuitgesproken woorden op te vangen van anderen.

​

Zelf heb ik daar lang last van gehad en als ik het aan de ander teruggaf, dan werd het meestal ontkent. Daardoor ging ik erg aan mezelf twijfelen en stopte ik mijn 'gave' weg. Nu weet ik dat het soms te confronterend kan zijn of dat de ander het misschien niet eens weet. En dat is helemaal goed, wie ben ik om te zeggen wat iemand anders voelt of denkt?

​

Vaak is er een reden of oorzaak dat je een gedachte, gevoel of een stemming van een ander overneemt.

​

Wat maakt dat je gevoelig bent voor de energie of stemming van de ander? Herken je er iets in van jezelf, van nu of uit je verleden? Vaak krijg je gelijk het antwoord als je dit aan jezelf vraagt. Want wat ons triggert in een ander, zegt meestal veel over onszelf. Het is nog iets in ons wat we graag willen veranderen. Als je weet wat het is, heb je al de eerste stap gezet.

​

Wat mij heeft geholpen om beter om te kunnen gaan met de ballast aan gedachten, stemmingen en emoties van anderen is om goed het onderscheid te maken tussen wat van mij is en wat van de ander. Hoe meer je je eigen gevoel kent, hoe beter je dit kunt.

​

Daarom check ik elke dag even in bij mezelf, om te weten wat mijn gevoelens zijn en hoe ik er op dat moment voor sta. Je hoeft daarvoor echt niet in een meditatie te gaan of in de lotushouding te gaan zitten (mag wel natuurlijk). Je kunt het bv. ook doen in de ochtend of avond tijdens het tandenpoetsen, in je koffiepauze of als je tussen de middag een wandelingetje maakt.

​

Hoe vaker je dit doet, hoe gemakkelijker je kunt herkennen wat niet van jou, maar van de ander is. En het ook te laten bij wie het thuishoort...dus niet bij jou.