Angst kan een heftige emotie zijn. Je kunt erdoor bepaalde plekken, mensen of situaties gaan vermijden om je angst maar niet te hoeven voelen. Je wereld wordt zo steeds kleiner en je wordt steeds eenzamer. Het kan zelfs je hele leven gaan bepalen.

​

Dat overkwam mij ook. Een groot deel van mijn leven heb ik in angst geleefd. Er ging geen dag voorbij dat ik niet ergens bang voor was. Bang voor afwijzing en kritiek, bang om niet leuk gevonden te worden, bang om iets of iemand te verliezen, bang om de verkeerde beslissingen te nemen en ga zo nog maar even verder...

​

Totdat ik erachter kwam dat angst eigenlijk een signaal is van onze hersenen om je te waarschuwen voor gevaarlijke situaties. Je lichaam maakt zich klaar om te vluchten of te vechten en als het beiden niet kan, om dan te bevriezen. Dat het dus ons beveiligingssyteem is, een soort van computerprogramma, jouw harde schijf en dat het is gedownload door onze levenservaringen.

​

Het goede nieuws daarvan is dat je je eigen harde schijf weer kunt herprogrammeren. Door bewust te kijken naar de waarschuwing die je angst je geeft. Ben je echt in levensgevaar of is het een trigger van iets wat je in je verleden hebt meegemaakt? Is het wel echt jouw angst of heb je dit misschien overgenomen van iemand in jouw omgeving?

​

Hoe meer ik hier naar durfde te kijken, bewust van werd, begreep waar het vandaan kwam en luisterde naar de boodschap van mijn angst, hoe meer het verdween en mijn zelfvertrouwen groeide. Ik werd positiever en rustiger. En het werd zichtbaar op elk gebied van mijn leven.

​

Mijn beveiligingssysteem geeft mij nu alleen nog signalen als ik echt in gevaar ben en om mij te waarschuwen voor dingen die niet bij mij passen, om de juiste keuzes te kunnen maken. Nu ik het heb losgelaten is liefde in plaats van angst de leidraad in mijn leven.

​

Angst is een stem die jou iets wil zeggen, luister jij er naar?